بهبود تخمین تابع گرین تجربی بین جفت ایستگاهی با استفاده از تکنیک جداسازی مقدار تکینه

امروزه تداخل‌سنجی لرزه‌ای به‌عنوان روشی متداول برای تعیین تابع گرین تجربی بین دو گیرنده استفاده می‌شود، به‌طوری‌که یک ایستگاه به‌عنوان چشمه و ایستگاه دیگر به‌عنوان گیرنده به کار برده می‌شود. در این روش، توابع گرین با استفاده از همبسته‌سازی سیگنال‌های ثبت ‌شده در دو ایستگاه و سپس برانباشت آن‌ها حاصل می‌شود. در مواردی توابع همبسته‌شده و به تبع آن تابع گرین بین ایستگاهی، به دلایلی نظیر عدم پوشش متقارن چشمه‌های لرزه‌ای و توزیع غیریکنواخت انرژی در محیط، به‌درستی/ به‌طور صحیح تعیین نمی‌شود. در این موارد می‌توان از ماتریس توابع همبسته‌شده با مرتبۀ کمتر، با استفاده از روش جدایش مقدار تکینه، برای بهبود این ضعف ذاتی روش تداخل‌سنجی بهره جست. روش جداسازی مقدار تکینه، امکان جداسازی سیگنال‌های همدوس با فازهای ایستا را از سیگنال‌های غیرهمدوس با فازهای غیرایستا فراهم می‌کند. دراین مطالعه برای بررسی این امکان جداسازی در راستای بهبود تابع گرین بین ایستگاهی، از سه دسته دادۀ مصنوعی استفاده شده است. این داده‌ها، شامل داده‌های ثبت‌شدۀ حاصل از چشمه‌های داخل منطقۀ فرنل با انرژی یکسان، چشمه‌های خارج منطقۀ فرنل با انرژی یکسان و چشمه‌های داخل و خارج منطقۀ فرنل با انرژی متفاوت هستند. نتایج مطالعاتِ این سه دسته از چشمه‌ها، امکان تعیین صحیح تابع گرین تجربی را برای محیط همگن و همسانگرد با چشمه‌هایی در داخل منطقۀ فرنل (حتی با انرژی کمتر از چشمه‌های خارج منطقۀ فرنل) تأیید می‌کند. همچنین نتیجۀ این مطالعه نشان می‌دهد که برای حالت‌هایی که صرفاً دارای چشمه‌هایی خارج از منطقۀ فرنل هستند، امکان بازسازی صحیح توابع گرین بین ایستگاهی غیرممکن است.